Sprawdźmy, co mówią badania.

CNBC przeprowadziło w 2019 r. badanie dotyczące szczęścia w miejscu pracy. Z badania wynika, że 71 proc. pracowników rozwinęło karierę dzięki mentoringowi. Co więcej, ponad 4 na 10 pracowników, którzy nie mieli mentora, twierdziło, że rozważało odejście z pracy w ciągu ostatnich trzech miesięcy. Te wyniki jasno pokazują, że mentoring w miejscu pracy, to nie tylko efektywny sposób rozwoju, ale również jeden z czynników wpływający na satysfakcję i zadowolenie z pracy.

Ale czym tak właściwie jest mentoring?

Proces mentoringu polega na wspieraniu osoby mentorowanej, zwanej mentee, przez mentora w rozwoju zawodowym. W procesie mentor pomaga podopiecznemu osiągać cele zawodowe, rozwijać swoje kompetencje i odkrywać swój potencjał, a jego najważniejszymi narzędziami są osobiste doświadczenie, kompetencje i wiedza mentora.

Skuteczność mentoringu doceniają nie tylko przedsiębiorstwa i organizacje komercyjne. Wiele fundacji i organizacji non-profit, takich jak Toastmasters, umożliwiają rozwój swoich członków w partnerskich relacjach mentora i mentee. Jak to wygląda w praktyce? Każda osoba dołączająca do klubu Toastmasters wybiera swojego mentora. Wybiera spośród doświadczonych mówcy w klubie Toastmasters, którzy chcą rozwijać się roli mentora oraz dzielić się swoją wiedzą. Zadaniem mentora jest nie tylko pomaganie w zdobywaniu i rozwijaniu umiejętności przemawiania publicznego. Jest to również wspieranie Cię w stawianiu pierwszych kroków w organizacji. Co więcej, mentoring to nie tylko szansa dla osoby mentorowanej. Praca mentora to również możliwość na zdobywanie nowego doświadczenia zawodowego oraz rozwój osobisty.

Czy mentoring działa tylko podczas zdobywania wiedzy?

Czy są inne przestrzenie naszego życia, w których możemy stać się czyimś mentorem lub mentee? A może już nimi jesteśmy?

Przenieśmy się na chwilę do miejskiego parku. Jest ciepłe, letnie popołudnie. Spacerujemy alejką pełną wysokich drzew, wokół słychać gwar. Przechodzimy obok mamy i 10-letniej córki, które siedzą na trawie i rozmawiają. Córka ze łzami w oczach opowiada swojej mamie o kłótni z przyjaciółką. Mama z otwartością, wrażliwością i empatią wysłuchuje dziewczynki. I chociaż w głowie ma myśl „Zaraz i tak się pogodzą”, to rozumie, że teraz jej córce wali się cały świat i potrzebuje jej wsparcia. Gdy dziewczynka skończy mówić i uspokoi swoje łzy, mama opowiada jej o swoich kłótniach z koleżankami, gdy była w jej wieku. Dzieli się swoimi doświadczeniami, a następnie rozmawiają o tym, co jest dla dziewczynki ważne, czego potrzebuje i wspólnie dochodzą do tego, jak ona chce poradzić sobie z kłótnią z przyjaciółką.

Kolejny przykład?

Chodźmy dalej. Na ławce siedzi młody chłopak i 70-letnią kobieta. Elegancka starsza Pani pamięta czasy, kiedy jej nastoletni sąsiad była niesfornym i pełnym energii małym brzdącem, który z dziecięcą radością biegał po korytarzach kamienicy. Teraz ten mały chłopiec z cierpliwością i wyrozumiałością właśnie tłumaczy jej jak obsługiwać nowy telefon komórkowy. On urodził się z telefonem w ręce i nie wyobraża sobie życia bez niego. Jednak rozumie, że dla ludzi w wieku jego sąsiadki, telefony komórkowe są czymś kompletnie obcym, nieznanym i trudnym do obsługi. Dlatego co tydzień spotyka się ze swoją ulubioną sąsiadką i pomaga jej zaprzyjaźnić się z nowym urządzeniem, dzięki któremu samotna kobieta ma regularny kontakt z synem i wnukami, mieszkającymi za granicą.

W oddali możemy również dostrzec niewielkie boisko do koszykówki i biegające za piłką rodzeństwo – dwóch braci. Starszy z nich właśnie przyjechał do domu rodzinnego na weekend. Na co dzień studiuje w innym mieście. Młodszy, uczęszcza do miejscowego liceum. Obaj od najmłodszych lat grają w koszykówkę. Starszy brat był nawet kapitanem licealnej drużyny, w której teraz rozwija się jego brat. Razem z zespołem zdobywał trofea i wygrywał wiele zawodów. Jego brat ma podobne marzenia i aspiracje. Dlatego regularnie chodzą na boisko, gdzie wspólnie trenują i grają. Starszy brat za każdym razem chwali jego postępy, dzieli się przydatnymi wskazówkami, motywuje do dalszego rozwoju i działania.

Czy widzisz w tych historiach Mentorów i Mentee? Czy potrafisz dostrzec, jak mentoring może wpływać i zmieniać życie każdego z jego bohaterów?

Mentorka-Mama, która z szacunkiem i dojrzałością pomaga swojej córce radzić sobie z emocjami. Pomaga podejmować własne decyzje i po prostu towarzyszy jej w dorastaniu.

Mentor-Sąsiad, który z czułością i cierpliwością podchodzi do swojej starszej sąsiadki. Wie, że być może ten telefon kiedyś uratuje jej życia.

Mentor-Brat, który nie tylko wspiera młodszego brata w osiąganiu sukcesów sportowych. Również wzmacnia więź braterską, która będzie silna przez kolejne wiele lat.

Mentorka-koleżanka z klubu Toastmaster, mentorka-przyjaciółka, mentor-nauczyciel, mentor-kolega z pracy.

Mentor, którym może być każdy z nas.

Mentoring to proces, który nie tylko może rozwinąć nasze umiejętności przemawiania, zarządzania ludźmi czy wspierać nas w rozwoju osobistym. Współczesny mentoring to również relacja oparta na partnerstwie, wzajemnym szacunku, empatii i zrozumieniu. Niezależnie, czy będziecie mentorami dla swych dzieci, czy osobą mentorowną w Toastmasters.

71% pracowników uważa, że mentoring umożliwił im rozwój kariery.

A teraz pomyśl, że 71% ludzi może zmienić dzięki niemu swoje życie. Jak możesz im w tym pomóc?

Wyobraź sobie Twojego Mentee w Toastmaster, który z pewnością siebie wkracza na scenę i wygrywa konkursy. Pomyśl o szczęśliwym przyjacielu, który po wielu rozmowach z Tobą właśnie znalazł wymarzoną pracę. Popatrz na Twoją Babcię, którą nauczyłeś korzystać z laptopa i teraz z uśmiechem na twarzy chatuje na Facebooku z koleżankami.

Jak się czujesz z tymi wyobrażeniami? Czy odczuwasz tę satysfakcję?

Kompetencje mentora to nie tylko doświadczenie zawodowe. To także, a może przede wszystkim osobiste doświadczenia mentora, którymi możesz dzielić się z każdym każdego dnia. Dlatego zachęcam Cię do bycia najlepszym mentorem dla innych – nie w pracy czy w Toastmasters, ale przede wszystkim w codzienności. Być może dzięki temu zmienisz czyjeś życie.